07.2022 | Python | Virtyualenv | Programowanie | Przeczytasz w 2 min.
Konieczna praktyką przy pracy w Pythonie jest operowanie środowiskiem wirtualnym.
Środowisko wirtualne jest, jak czysta kartka tzn. Jest to zamknięte środowisko programistyczne, które tworzymy od zera I które nie wpływa na globalna instalację Pythona, czy na globalnie zainstalowane pakiety. Jeżeli takie środowisko przestanie nam być potrzebne, to możemy - podobnie do wyrwania kartki - je usunąć z systemu.
Środowisko wirtualne tworzymy dla konkretnego projektu, czy programu. Każdy projekt powinien korzystać z własnego środowiska.
Dlaczego koniecznie powinniśmy korzystać z środowiska wirtualnego?
Pierwszą czynnością jest utworzenie środowiska wirtualnego:
python -m venv venv
Nastepnie aktywujemy środowisko wirtualne:
Przykład dla wersji Windows 11.
./venv/Scripts/activate
Jeżeli mamy aktywowane środowsiko wirtualne, to możemy przejść do zainstalowania pakietów, które będą dostepne tylko w tym danym środowisku wirtualnym:
Przykład: instalacja pakietu shiny
pip install shiny
Wylistowanie zainstalowanych pakietów:
pip freeze
Jako wynik otrzymamy listę zainstalowanych pakietów - zobacz na poniższym, zbiorczym fragmencie kodu.
Wylistowanie zainstalowanych pakietów i zapisanie ich w pliku requirements.txt:
pip freeze >> requirements.txt
Na koniec informacja o tym jak dezaktywować środowisko wirtualne:
deactivate
Aby całkowicie usunąć środowisko wirtualne, to wystarczy je zwyczajnie skasować.
Napisz do mnie poprzez formularz kontaktowy.